KEPLER, JOHANNES ( 1571 - 1630 )
Stuttgart yakınlarında, Well der Stadt'da doğan, Johannes Kepler, Güneş sisteminin ilk doğru tanımını ( '' Astronomia Nova '' ( Yeni Astronomi ) adlı yapıtında ) yapan ( 1609 ) kişidir. İleri sürdüğü gezegen hareketlerine ilişkin üç yasasının, evrensel çekim yasasının sonuçları olduğu, Newton tarafından gösterilmiştir.
Kepler'in matematik ve OPTİK alanında da önemli buluşları olmuş, 1611'de yaptığı kırılmalı teleskop, çok yaygınlaşarak '' gök teleskopu '' diye adlandırılmıştır.
Adelberg ve Tübingen okullarında okuyan Kepler'e, Tübingen'de, gezegenlerin Dünya çevresinde değil, Güneş çevresinde döndüğünü ileri süren KOPERNİK'in düşünceleri öğretildi. Kepler, ilk yayınladığı çalışması olan Mysterium Cosmographicum'da ( Evrenin Gizi ) ( 1597 ) yeni sistemin, eskisi tarafından açıklanmayan bir çok gerçeği vurguladığını, sözgelimi Venüs ve Merkür gezegenlerinin Güneş'ten hiç de uzak olmadıklarını öne sürdü. Yeni sistem ayrıca, gezegenlerin yörüngelerinin hesaplanmasına da olanak sağladı. Kepler, bu yörüngelerin, beş düzgünçokyüzlü içine küreler halinde yerleştirilebileceğini buldu ( düzgün çok yüzlü, her kenarı aynı büyüklük ve biçimde olan üç boyutlu bir yapıdır; en iyi bilinen örneği küpyür ). Altı gezegen küresi bulunduğunu öne süren fiziksel gerçek, böylece, yalnızca beş düzgün çokyüzlünün bulunmasıyla açıklanmış oluyordu. Kepler kuramı, günümüzde gökbilimcilerin benimsedikleri, gezegen uzaklıklarına ilişkin cebirsel Titius - Bode yasasının geometrik olarak formüllendirilmesidir ve istatistiksel mekanik terimleriyle açıklanır.
Kepler, kibının birer kopyasını, zamanın önde gelen bilginlerinden GALİLEİ ve Tycho BRAHE'ye yolladı. Ama Tycho Brahe ile ancak 1600 yılında, dinsel baskı sonucu Graz'dan Prag'a gittiği zaman tanışabildi. Brahe'nin asistanı oldu ve Dünya'ya yakınlığı ve dönüş hızı nedeniyle zor hesaplanan Mars gezegeninin yörüngesini incelemekle görevlendirildi.
Brahe, Kepler'e bu görevi, Mars'ın konumunda ciddi yanlışlıklar olduğu anlaşıldıktan sonra vermişti. Kepler, sekiz yıllık Mars araştırmasını, '' Mars Gezegeni'nin Yeni Astronomisi, Nedenler ve sonuçlar '' adlı yapıtıyla noktaladı. 1603'te yayınladığı bu kitap, bilinen gezegenlerin yörüngelerini ve Kepler'in ilk iki yasasını da kapsıyordu: Her gezegenin yörüngesi, odaklarından birinde Güneş bulunan bir elipstir; Güneş ile gezegen arasına çekilecek çizgi, gezegen yörüngesinde döndükçe, eşit zamanlarda eşit alanları süpürür. 1601 yılında Tycho Brahe ölünce, Kepler, İmparatörlük Matematikçisi olarak onun yerini aldı. Kepler'e, Brahe'nin yıldız ve gezegenlerin konumları konusunda araştırmalarını sürdürme izni verildi. Rudolf II'nin 1612'de ölümünden sonra Kepler, iç savaştan kaçarak Linz'e yerleşti. Rudolf'tan sonra başa geçen Matthias, Kepler'in İmparatorluk Matematikçisi unvanını onayladı.
1619 yılında Kepler, en önemli çalışması sayılan Harmonice Mundi ( Dünya'nın Uyumu ) adlı yapıtını yazdı. Bu çalışmasında, üçüncü yasasını öne sürdü. Buna göre, gezegenlerin yörüngelerini tamamladıkları sürenin karesi, gezegenlerin Güneşten uzaklıklarının küpüyle orantılıdır. Gezegenlerin geometrik dizilişi ile, müzik aralıkları ( titreşen tel uzunluklarıyla tanımlanır ) arasında ilişki kurarak, gezegenlerin yörüngeleri üstündeki hızlarıyla bağıntılar kurmaya çalıştı. Böylece, Dünya'nın Uyumu'nda doğa yasalarını açıklamaya çalıştı.
Daha sonra, dinsel baskı sonucu Linz'den ayrılmak zorunda kalan Kepler, ömrünün son yıllarını, Silezya'da, o sıralarda gücünün doruğunda olan protestan önder Kont Wallenstei^'ın koruyuculuğu altında geçirdi. Brahe'nin ölümünden yaklaşık 30 yıl sonra, Rudolfirischen Tafeln ( Rudolf Cetvelleri ) üstüne çalışmalarını tamamladı. Uzun süredir beklenen bu cetveller, çeşitli güçlükler, basım zorlukları ve parasızlık nedeniyle gecikmişti. Kepler, bu kitapta, yıldızların ve gezegenlerin konumlarını, o dönemde yeni bulunan LOGARİTMA'dan yararlanarak hesaplamıştı.
