OHM, GEORG SİMON ( 1787 - 1854 )

                   Elektrik'in yüzyıllardır bilinmesine karşılık, elektrik akımı ilk kez, Alessandro VOLTA tarafından 1800 yılında ( ohm 13 yaşındayken ) üretildi. FİZİ^'in bu yeni ve ilğinç alanında Ohm da, kendi adını taşıyan temel yasayı buldu.

                   Bir çilingirin oğlu olan Ohm, Bavyera'da, Erlangen'de büyüdü. Babası, mesleğe atılmadan önce matematik öğrenmelerini istediğinden, Ohm ve ağabeyini ilkokuldan sonra Erlangen okuluna gönderdi.

                   1805'te Ohm, Erlangen Üniversitesi'ne girdi. Sonraki bir kaç yıl, hem Erlangen Üniversitesi'nde, hem de başka yerlerde ders verdi. 1817'de Köln'de sürekli sürekli olarak matematik ve fizik öğretmeye başladı. Bu arada araştırmaya dönme olanağı buldu. 1827'de ilk yapıtı olan '' Matematik Açısından Galvani Devresi '' ni yayınladı.

                   Ohm'un en önemli buluşu, bir elektrik devresinde gerilim, direnç ve akım arasındaki ilişkiyle ilgilidir. Günümüzde '' Ohm yasası '' denilen bu buluş; V = I.R biçiminde yazılabilir. Burada, I devre akımını, V akımı oluşturan gerilimi, R devrenin akıma karşı direncini gösterir. Böylece, gerilim iki katına çıkarılırsa akım da iki katına çıkar; direnç iki katına çıkarsa akım yarıya düşmüş olur. Direncin birimi '' ohm '' diye adlandırılmıştır. Direncin tersi olan iletkenlikte G ile gösterilir ve birimi, Ohm'un ters okunuşu olarak mho'dur. İletkenlik şu iki denklemle beelirlenir: G = I / R  ve  I = G.V

                   Ohm'un buluşuyla, bilim tarihinde sık sık rastlandığı gibi, daha önce yanlış ve karmaşık gelen bir olayın çok yalın bir bağıntısı olduğu ortaya kondu. Bununla birlikte, çeşitli nedenlerle Ohm'un sonuçları hemen kabul edilmedi. Nedenlerden biri, XIX. yüzyıl başlarında Almanya'da deney ve matematiğin doğayı anlamada yeterli olmadığı düşüncesinin ağır basmasından kaynaklanır. Bu görüşü destekleyenler, Ohm'un sonuçlarının konuyla ilgisinin bulunmadığını düşünmüşlerdir. Ohm'un sonuçlarını daha ciddiye alanlar da oldu; ama, dönemin aygıtlarıyla bunları doğrulamada zorluk çektiler. Sonunda, beklenen destek, 1840 yıllarında, İngiliz bilginlerinden geldi. Royal Society 1841'de Ohm'u Copley nişanıyla ödüllendirdi; 1843'te de Charles Weatstone, kendi çalışmalarını Ohm'un buluşuna dayandırdığını açıkladı.

                   Bu beğeni, Ohm'un Almanya'daki şansını da döndürdü. Orada da ün kazanan Ohm, son yıllarını, fiziksel olayları açıklayacak bir molekül kuramı geliştirmeye çalışarak geçirdi; ama kuramı tamamlayamadan, 67 yaşında öldü.